Η πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό είναι μια σημαντική στιγμή στη ζωή κάθε παιδιού – αλλά και κάθε γονέα. Είναι η αρχή μιας νέας φάσης, όπου το παιδί ξεκινά να γνωρίζει τον κόσμο έξω από την οικογενειακή εστία, να κοινωνικοποιείται, να αποκτά ρουτίνα και ανεξαρτησία. Για να γίνει αυτή η μετάβαση ομαλά και με θετικό τρόπο, η προετοιμασία από το σπίτι παίζει καθοριστικό ρόλο. Η επικοινωνία είναι το πρώτο και βασικότερο βήμα. Από τις προηγούμενες εβδομάδες, ξεκινήστε να μιλάτε στο παιδί με χαρούμενο και θετικό τρόπο για το σχολείο. Άν το παιδί είναι2-3 ετών το προετοιμάζουμε λίγες μέρες πριν λέγοντας του, ότι θα αρχίσει να πηγαίνει σε ένα μέρος με πολλά παιδάκια και παιχνίδια ! Περιγράψτε τι θα κάνει, με ποια παιδιά θα παίζει, πόσα παιχνίδια και δραστηριότητες θα έχει, και κυρίως, τονίστε ότι κάθε μέρα θα επιστρέφει στο σπίτι. Το να γνωρίζει τι να περιμένει, δίνει στο παιδί αίσθηση ασφάλειας.
Εάν υπάρχει η δυνατότητα, είναι πολύ βοηθητικό να επισκεφθείτε μαζί τον χώρο του σχολείου .Μια απλή περιήγηση στις αίθουσες, η γνωριμία με τη δασκάλα, και η επαφή με το περιβάλλον μειώνουν τη φυσιολογική αίσθηση άγνωστου που συχνά συνοδεύει την πρώτη μέρα. Το ίδιο ισχύει και για τη ρουτίνα. Προετοιμάστε το παιδί με σταθερά ωράρια ύπνου και πρωινού, ώστε όταν ξεκινήσει το σχολείο, να μην υπάρξει επιπλέον αναστάτωση.
Ένα πολύ πρακτικό και συναισθηματικά σημαντικό βοήθημα είναι να αφήσετε το παιδί να επιλέξει την τσάντα του, ένα μπουκαλάκι ή ένα μικρό λούτρινο παιχνίδι που θα μπορεί να έχει μαζί του. Αυτά τα προσωπικά αντικείμενα ενισχύουν το αίσθημα σύνδεσης και προσφέρουν ανακούφιση, ειδικά τις πρώτες ημέρες. Τέλος, ο τρόπος που αποχαιρετάτε το παιδί κάθε πρωί έχει μεγαλύτερη σημασία από όσο φαίνεται. Αποφύγετε μεγάλες σκηνές και παρατεταμένους αποχαιρετισμούς. Ένα σύντομο, ζεστό και σίγουρο «θα τα πούμε μετά» συνοδευόμενο από αγκαλιά και χαμόγελο, χτίζει εμπιστοσύνη. Αν εσείς είστε ψύχραιμοι και σταθεροί, το παιδί θα νιώσει ασφάλεια και σιγουριά.
Ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί αρχίζει να νιώθει ασφάλεια μέσα από την επανάληψη ιδίων καταστάσεων , μέσα από την καθιέρωση ρουτίνας και μέσα από πράξεις όχι λόγια αυτά είναι αόρατα και φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα, αγχώνουν. Με λίγη προετοιμασία, πολλή αγάπη ,υπομονή ,επιμονή και σταθερότητα, η ένταξη στο σχολείο μπορεί να γίνει μια θετική εμπειρία και ένα όμορφο ξεκίνημα στην πορεία του παιδιού στον κόσμο της μάθησης και της κοινωνικοποίησης.

Μαριτιάνα Καπετανοπούλου, Ψυχολόγος, Εκπ. Συστημική-Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια